X. tien catorce años y anque vive cola madre, separada hai cuatro años, veía al pá un fin de selmana de cada dos. Hasta agora, que'l pá marcha a vivir a otru país cola nueva muyer y el nuevu fíu. X. tien carisma a esgaya, bona cabeza, munchos amigos y l'amor de la ma y el compañeru d'ella, pero pesie a too siente'l corazón desgarráu cola marcha del pá porque sabe que, anque se llamen per teléfonu y lu vaya ver en vacaciones, yá nun va ser lo mesmo.
Y. tien quince años y vieno d'otru país hai cinco. La so casa ye una pequeña patria onde se fala, se ve la tele y se vive n'otra llingua. Y. sólo foi quién a facer una amistá nesos cinco años, una criatura venenosa y igualmente marxinada. Agora tán en clases distintes y Y. boicotéase académicamente pa ver si consigue volver a la so vera antes de perder la intimidá pa siempre.
Z. tien dieciséis años y tien a la madre trabayando fuera per entre selmana porque yá sabe que Z. yá ye mayorina y siempre foi mui madura y responsable. Z. plancha la ropa dempués de clase y mientres espera al pá pa cena preocúpase pensando qu'esti trimestre nun va sacar tantos sobresalientes como l'anterior y a ver qué-y van a dicir tol mundu.
Y a mi, probe de mi, tócame pone-yos la nota a X, Y y Z mientres me llamento pola sorrisa que nun-y devolví a X. cuando salía de clase, enfurruscada porque perdió la fueya d'exercicios, la bronca que-y eché a Y por nun atender pa mi y el sarcasmu que-y espeté a Z por nun acertar con una entruga que "tenía que saber de sobra". Trabayu fácil, dicen.
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
8 comentarios:
W ye un brasileñu qu'aprendió castellanu nun añu, depués que la madre se divorciara del padre y viniera p'Asturies dende alló. En pasando'l primer sustu y refugu al nuevu ambiente, acaba siendo'l xerif del so grupín, alcontrando arguyu na so nacionalidá, nel contactu per e-mail col so padre y nel so bon rendimientu nos estudios p'aguantar equí. A dos selmanes de que cumpla'l mínimu d'hores llectives que marca la conseyería, la madre enguedéyase con unu de Santander y decide marchar col guah.e p'allá. Pierde'l cursu. Nun-y sirvió de nada l'enfotu que punxo nos estudios, y yá van dos años de retrasu académicu.
B tien una intelixencia superior y una creatividá ablucante. El padre ye alcohólicu y tien problemes de servicios sociales en casa. En clas ye bipolar. Tien díes de sobresaliente y otros díes d'agresividá, pasividá y depresión. Estos segundos díes, ye difícil nun-y dicir qu'ella tien de tar al otru altor inteleutual siempre. Pero depués de dicí-ylo, queda'l tastu del qu'afonda nuna gafura, del que sabe que ta siendo inxustu.
Y lo peor ye que l'abecedariu pue siguir "ad infinitum"...
Sicasí tamién podemos ser númberos, si ye que nun lo somos nel intre. lletres minúscules y númberos al otru llau la coma, por embargu, son los que más s'usen.
Invítovos a pasar pel mio blogue de torna de manga n'asturianu que toi faciendo, xubiendo de xemes a cuando dellos comics:
http://mangastur-traductor.blogspot.com/
Un candial saludu!
I appreciate your PO very much the picture with the article. Continues to refuel!!
esta chevere tu blog... segui posteando.
ahi te dejo para que lo cheques:
www.tumentepoderosa.blogspot.com
fer
Nun tarás per Santander, non?
(Daniel, de La Llingua Suelta...)
Hola, taba mirando'l mio blog a ver si seguía esistiendo y vi el to comentariu.
ya veo qu'el tuyu tamién ta con poca actividá. tan prestoses les traduciones de Bokowski.
Salú
Laura,
Tienes de da-y vida al blogue, ¡nun lu dexes morrer que pagaba la pena!
Un abrazu grande;
Iris.
Yo tamién quiero ver testos nuevos :-)
Publicar un comentario